باز کردن پلی استیشن 5 کار چندان دشواری نیست. ولی این کار حتما باید با اصول و دقت زیادی انجام پذیرد تا کنسول شما دچار مشکل و خرابی نشود. ما پس از تجربیات زیادی که داشته ایم، می توانیم با اطمینان نحوه باز کردن پلی استیشن 5 را به صورت گام به گام به شما توضیح دهیم.
مرحله 1: آشنایی با جزئیات پلی استیشن 5
- پردازنده: AMD custom 8-core و 16-thread 3.5 GHz Zen 2 CPU
- پردازنده گرافیکی: AMD custom RDNA 2 و 2230 مگاهرتز با 36 واحد محاسباتی
- رم 16 گیگابایتی GDDR6
- حافظه ذخیره سازی SSD 825 گیگابایتی و به علاوه اسلات گسترش حافظه SSD 2
- اتصال HDMI 2.1 با پشتیبانی از ویدیوی 8K در 60 هرتز، 4K در 120 هرتز
آخرین مشخصه مهم ترین آن است. آیا باید نسخه بدون دیسک Digital-Edition را بررسی می کردیم یا نسخه گران تر با درایو 4K UHD Blu-ray؟ شیر یا خط انداختیم و نسخه با اسلات دیسک درایو را از دست دادیم.
مرحله 2: اندازه
شاید شنیده باشید که اندازه پلی استیشن 5 بزرگ است. اما خوشبختانه در جایگاه Creative Electron’s X-ray جای می گیرد. فن بزرگ و لوله های گرما که مانند یک بزرگراه با هم تداخل دارند را ببینید.
این کنسول بی شک از مدل قبلی خود برتر است. قطعا نیازی به ذکر رقابت های موجود نیست. برای پایدار نگه داشتن این کنسول، سونی یک پایه استوار طراحی کرده است. با کمی تغییر، می توانید پلی استیشن را به صورت عمودی یا به آرامی به طرفین قرار دهید.
یک مکعب هم در زیر قرار دارد تا هنگام قرارگیری در حالت افقی، پیچ پایه ثابت بماند. در قسمت پشت، پورت های کنسول قرار دارند. دو پورت USB-A 3.0، LAN، HDMI 2.1 و دو پین آن ها. اگر آن ها را به جفت پورت USB جلو (یک پورت Type A و یک Type C) اضافه کنید، کنسول کاملاً قابل اتصالی خواهید داشت.
پلی استیشن 5، پورت صوتی نوری پلی استیشن 4 را ندارد. اگر شما یک گیرنده یا نوار صوتی قدیمی دارید، این موضوع خیلی ناامیدکننده است.
مرحله 3: باز کردن
با اینکه این کنسول ظاهر عجیبی دارد، اما روش باز کردن آن کاملاً انسان دوستانه است. هر دو پنل سفید رنگ کنسول با یک حرکت کششی به سمت بالا جدا می شوند و بدین ترتیب امکان دسترسی سریع به اسلات 2 SSD الحاقی، فن خنک کننده و درگاه های قابل گردگیری را فراهم می کند.
وقتی صحبت از تعمیر و نگهداری آسان از سخت افزار خنک کننده کنسول است، می توانید به راحتی از فن های کنسولتان تعریف نمایید. اما برای دسترسی به بخش های عمیق تر دستگاه، به یک پیچ گوشتی T8 Torx نیاز خواهیم داشت.
کنسول PS5 از سیستم خنک کننده «چندجهته» به همراه قفس محافظ 120 میلی متری استفاده می کند که هوای خنک را از هر دو طرف به داخل دستگاه می کشد. این سیستم خنک کننده توانایی جابجا کردن حجم زیادی از هوا را دارد. اما کمپانی سونی به آن اجازه نمی دهد که آن قدر سریع بچرخد تا سر و صدای زیادی ایجاد نکند.
خوشبختانه محل قرارگیری هارد درایو 2 SSD نیز در دسترس است. یک پیچ فیلیپس و صفحه محافظ فلزی را جدا کنید تا برای ارتقای فضای ذخیره سازی دستگاهتان آماده شوید. تعبیه این اسلات نشان می دهد که کمپانی سونی بسیار خوش فکر است. مخصوصاً به این دلیل که فضای ذخیره سازی اصلی خود کنسول به طرز نگران کننده ای محدود است.
مرحله 4
بر سر راهتان پیچ های محافظ بیشتری وجود دارند. حتی یکی از این پیچ ها زیر برچسب نشان دهنده اصل بودن دستگاه قرار دارد. خوشبختانه این برچسب ضمانت «Warranty Void» نیست، زیرا در این صورت کارشان غیرقانونی خواهد بود. (مثل همیشه، تا زمانی که به چیزی آسیب نزنید می توانید دستگاه را دست کاری کنید و از ضمانت آن استفاده نمایید.)
با جدا کردن نیمه اول پوسته پلاستیکی، با درایو نوری کنسول مواجه خواهیم شد. جدا کردن درایو نوری باریک از کنسول کار سختی نیست و به همین دلیل برای جایگزینی های بالقوه خوب است. البته تا زمانی که واقعاً بخواهید آن را جایگزین نمایید.
دقیقاً مانند کنسول Xbox Series X، نتایج آزمایشات نشان می دهد که درایو نوری کنسول PS5 با مادربُرد دستگاه جفت شده است. بدین ترتیب با یک جایگزینی ساده درایو، کنسول توانایی خواندن دیسک را نخواهد داشت.
اگر می خواهید درایو را جدا کرده و بُرد مدار اصلی را نگه دارید، ممکن است راه حلی برایتان وجود داشته باشد. اگر این را آزمایش کردیم، نتیجه را اعلام خواهیم کرد.
مرحله 5
زیر صفحه فولادی یک لوله گرمایی برای خنک کردن یک ردیف VRM متصل به یک قطعه فلزی کوچک است. به نظر می رسد که در حال مشاهده پشت بُرد اصلی هستیم. تمام سخت افزارهای خنک کننده دستگاه در زیر آن نصب شده اند.
ممکن است به نقطه بدون بازگشت نزدیک شده باشیم. اما بیایید سخت افزار را جدا کنیم و بُرد را بچرخانیم. بله، آن لایه براق پوشاننده پردازنده چیزی به جز فلز مایع، پادشاه تمام مواد رابط کاربری حرارتی با عملکرد بالا، نیست.
فلز مایع در میان مادکننده ها و اورکلاک کننده های کامپیوتر معروف است. زیرا یک رسانای گرمای بسیار کارآمد است. به شکل قابل توجهی کارآمدتر از خمیرهای حرارتی معمولی و بتونه ها است. یعنی هر چه تراشه خنک تر باشد سریع تر عمل می کند. بدین ترتیب گرافیک های زیباتری خواهیم داشت.
اما با وجود ارائه رسانایی گرمایی، رسانایی الکتریکی ناخواسته ای نیز به وجود می آورد. بنابراین نباید آن را در محل نامناسب قرار دهید. کمپانی سونی یک کیسه عایق و بالشتک فومی که فلز مایع را در سطح تراشه نگه می دارد. البته به شرطی که شما آنچه که ما انجام داده ایم را انجام ندهید، را به عنوان اختراع ثبت کرده است.
مرحله 6
پیش از آنکه در باز کردن پلی استیشن 5 به تراشه های بزرگ کنسول اشاره کنیم، حتماً شما چیزهایی درباره آن ها شنیده اید. در اینجا برخی از ویژگی های جالب این بُرد الکترونیکی (PCB) بزرگ آورده شده است.
- ماژول مغناطیسی دو طرفه USA GST5009 LF 1000 Base-T
- موتور بازر Murata Piezo
- باتری پشتیبان 3 ولت (احتمالاً برای ذخیره زمان و تاریخ کنسول استفاده می شود.)
- ماژول وایفای سونی مدل J20H100
- شاخه ورودی برق که مستقیماً درون منبع تغذیه قرار می گیرد.
- اسلات 2 SSD الحاقی، به محض اینکه کمپانی سونی آن را فعال کند، بسیار مفید خواهد بود.
- کانکتور آنتن ماژول Wi-Fi
مرحله 7
حالا به سراغ اصل ماجرا خواهیم رفت. در اینجا به قطعات سیلیکونی تأمین کننده کنسول PS5 نگاهی می اندازیم.
- CPU هشت هسته ای به همراه GPU مدل AMD CXD90060GG از کمپانی Sony Interactive Entertainment Inc
- SSD کنترلر مدل CXD90062GG از کمپانی Sony Interactive Entertainment Inc
- سونی یک SSD سفارشی مخصوص کنترلر ساخته است، تا با سرعت بالای داده های کنسول PS5 مقابله کند. در حالی که کنسول Series X کمپانی مایکروسافت از تنظیمات معمولی تر با سخت افزاری از SanDisk استفاده می کند.
- حافظه SDRAM مدل SK Hynix H5AN4G8NBJR-UHC DDR4 با ظرفیت 512 مگابایت
- 6 عدد فلش مموری ( در هر طرف 3 تا) مدل Kioxia/Toshiba Memory TH58LJT0T24BA4M BiCS
- حافظه GDDR6 SGRAM مدل Micron MT61K512M32KPA-14:B با ظرفیت 2 گیگابایت
مرحله 8
تراشه های اضافی به انتقال داده ها و به دستگاه هایی که به کنسول PlayStation متصل می کنید، کمک می کنند.
- ورودی / خروجی کنترلر مدل CXD90061GG از کمپانی Sony Interactive Entertainment Inc
- فلش مموری مدل Winbond W25Q16JV 16 Mb
- گیرنده Panasonic MN864739 HDMI
- گیرنده خطی دو جهته Texas Instruments TUSB1044 10 Gbps USB Type-C
- سوئیچ برق Texas Instruments TPS2001D 2 A USB
- این تراشه های کوچک از دستگاه در برابر تخلیه بار الکترواستاتیکی مضر محافظت می کنند.
مرحله 9
تمام این قطعات سیلیکونی بدون وجود راهی برای تأمین انرژی هر یک از آن ها چه فایده ای دارند؟ در اینجا با تراشه های مخصوص تأمین برق کنسول آشنا خواهید شد.
1- تراشه Infineon XDPE14286A 16 Phase PWM Controller
2- ماژول برق نیمه رسانا NCP252160
3- تراشه مدیریت برق مدل Richtek RT5126
4- تراشه مدیریت برق مدل Richtek RT5127
5- تراشه هماهنگ کننده Texas Instruments TPS53219A
6- مبدل Texas Instruments TLV62090 3A
هنگام باز کردن پلی استیشن 5 خازن هایی که با رنگ بنفش مشخص شده اند، فیلتر ولتاژ نهایی را قبل از رسیدن برق به پردازنده اصلی انجام می دهند تا ولتاژ کاملاً ثابت بماند. اگر بخواهید عملکرد سریع تری داشته باشید این خازن ها مهم هستند.
مرحله 10
در زیر سپر فلزی شماره دو: یک هیت سینک عظیم و یک منبع تغذیه با ظاهری عجیب قرار دارد. از آنجا که به طور طبیعی گرما افزایش می یابد، منطقی است که از این هیت سینک برای انتقال گرما به سمت بالا از طریق لوله های حرارتی ای که قبلاً در عکس اشعه ایکس مشاهده کردیم، استفاده شود. در تمام مدت، گرمایی که از طریق قطعات فلزی fin stacks منتشر می شود، توسط فن خنک کننده از بین خواهد رفت.
هیت سینک کنسول PS5 در مقایسه با هیت سینک کنسول Xbox Series X دارای سطح وسیع تری برای پخش گرما است. کنسول PS5 مانند کنسول Series X از محفظه بخار استفاده نمی کند. اما کمپانی سونی ادعا می کند که ترکیب لوله های حرارتی مسی و هیت سینک ها به همان اندازه مؤثر هستند.
در زیر هیت سینک غول پیکر کنسول PS5 یک منبع تغذیه 350 واتی چکمه ای شکل قرار دارد، که برای کشش 200 واتی آزمایش شده است. در زمان بار کامل بیش از اندازه کافی است و حتی کمی بهتر از منبع تغذیه 315 واتی کنسول Series X است.
در اینجا یک نمای کلی از باز کردن پلی استیشن 5 برای کسانی که درخواست کرده بودند، قرار دارد. خود PSU توسط Delta ساخته شده است.
مرحله 11
کنسول PlayStation 5 درست مانند رقیب مایکروسافت خود، یک جهش بزرگ رو به جلو در فناوری کنسول های بازی است. با اینکه این کارمان چند هفته طول کشید، اما در این مدت چیزهای زیادی درباره کنسول PS5 آموخته ایم.
طراحی نسبتاً مدولار و قابلیت تعمیر آسان آن، کمی تحت الشعاع برخی از مشکلات نرم افزاری و پیچ های محافظتی Torx قرار گرفته است. همان طور که قبلاً گفته شد در اولین مرحله باز کردن پلی استیشن 5 بدون استفاده از ابزار به راحتی به فن خنک کننده و اسلات 2 SSD الحاقی دسترسی خواهید داشت که از نظر ما این یک برگ برنده است.
مرحله 12
در حالی که منتظر کنسول PS5 بودیم، خودمان را با کنترلر DualSense مشغول کردیم. درون این کنترلر آنقدر چیزهای جدیدی قرار دارد که جداسازی قطعات آن، یک مبحث جداگانه است.
این کنترلر دارای تریگرهای تطبیق پذیر، سیستم هپتیک فوق العاده، ترک پد بزرگ تر، شارژ USB-C، طراحی دکمه های زیرکانه و موارد دیگر است. با اینکه کلمه “شوک/ Shock” از اسم کنترلر حذف شده است (کنترلر کنسول نسل قبلی dualshock نام داشت)، اما بدون شک این کنترلر نیز شوک بزرگی به صنعت بازی وارد کرده است.
مرحله 13
هنگام باز کردن پلی استیشن 5 به طراحی کنترلر دقت کنید. طراحی کنترلر به گونه ای است که پیچ هایش قابل دیدن نیستند. به نظر می رسد سونی می خواهد که ما بیشتر تلاش کنیم. اما هنوز نتوانسته ما را فریب دهد. هرجا درزی باشد راهی هم است. بخش سیاه رنگ اطراف جوی استیک ها به آسانی باز می شود و بدین ترتیب با دو پیچ در نزدیکی نوک دستگیره کنترلر مواجه خواهید شد.
مطمئناً در اینجا چند پیچ دیگر نیز وجود دارد. بله، دو پیچ دیگر نیز در زیر دکمه های L1 و R1 مخفی شده است که با یک ابزار کوچک clip-prying به آن ها دسترسی خواهید داشت.
مرحله 14
قطعه اصلی را جدا کنید. چهار پیچ فیلیپس و چند گیره، تنها چیزهایی هستند که میان یک کنترلر DualSense باز و مشتریان کنجکاو قرار دارند. خیلی هم بد نیست. باتری کنترلر DualSense نیز همانند کنترلرهای DualShock 4 و DualShock 3، دارای یک محافظ پلاستیکی محکم است و در جای خود چسبانده نشده است.
به دلیل قابلیت بالای تعویض پذیری باتری، می توان گفت که این کنترلر از سایر گوشی های هوشمند مدرن بسیار جلوتر است. این قطعه خاکستری در واقع باتری 5.7 واتی آن است. ظرفیت این باتری نسبت به باتری 3.7 واتی کنترلر DualShock افزایش قابل توجهی داشته و دلیل خوبی برای اینکار وجود دارد. چیزی باید برق تمام این فناوری های جدید را تأمین کند.
باتری جدید DualSense بیشتر شبیه به باتری 5 واتی کنترلر Nintendo’s Switch Pro است، که جایگزینی آن نیز بسیار آسان است.
مرحله 15
حالا نوبت دل و روده کنترلر است. سنسورهای دکمه، مادربُرد، درایورهای هپتیک و تریگرهای تطبیق پذیر، همگی بر روی یک قاب میانی سیاه رنگ نصب شده اند. از این منظر، مشخص است که سونی چقدر به ارتقای کنترلر DualSense اعتقاد دارد. نیمی از حجم داخلی کنترلر به تریگرها و درایورهای هپتیک اختصاص داده شده است.
هر دو تریگر تطبیق پذیر با کابل متصل شده اند، اما درایورهای هپتیک، پورت های USB-C و جوی استیک ها توسط اتصالات لحیم شده سر جای خود نگه داشته می شوند. در پشت آن ها، بُرد مدار اصلی قرار دارد. هرجا که یک بُرد مدار باشد، تراشه نیز است.
1- تراشه SIE CXD9006GG (به نظر می رسد یک تراشه سفارشی سونی تمام کارهای سخت را انجام می دهد.)
2- تراشه Dialog DA9087 PMIC
3- تراشه صوتی Realtek ALC5524
4- آمپلی فایر صدا مدل Nuvoton NAU8225 3.0 W Class-D
مرحله 16
بیایید به این تریگرهای با مقاومت متغیر عجیب بپردازیم. تریگرها ابتدا به طور معمول کار می کنند و با یک دکمه روی کابل روبانی آبی رنگ وصل می شوند. اما اگر سازندگان بازی بخواهند، می توانند میزان سختی کشش تریگرها را تنظیم کنند.
موتور نقره ای رنگ چرخ دنده سفید را می چرخاند، که بازوی اهرم سیاه رنگ را به سمت بالا می برد و در اهرم تریگر مقاومت ایجاد می کند. بدین ترتیب نوع جدیدی از بازخورد را به کنترلر اضافه می نماید.
مرحله 17
بیایید سریعاً نگاهی به اجزای تریگرها بیاندازیم. سنسورهای دکمه R1 در سمت چپ و دکمه R2 در سمت راست قرار دارند. به نظر می رسد که دکمه R2 از یک سنسور «دو مرحله ای» برای ایجاد تمایز میان کشش جزئی و کشش کامل تریگرها استفاده می کند، اما دکمه R1 فقط یک سوئیچ دیجیتال ساده است.
سپس به سراغ قاب پلاستیکی، پین های فلزی و فنرها می رویم. این قطعات، بدون نیاز به سایر قسمت های فانتری کنترلر، عملکرد غیرتطبیقی تریگر R2 را اجرا می کنند. سیستم چرخ دنده همان طور که در مرحله قبل نشان داده شد، کار می کند. چرخ دنده سفید رنگ، (از زیر قطعات سبز رنگ) چرخ دنده دایره ای را می چرخاند، که آن نیز بازو را به سمت بالا می برد تا در برابر عملکرد اهرم R2 مقاومت کند.
محفظه چرخ دنده سفید رنگ، تمام اجزای چرخ دنده را در کنار هم نگه داشته است. موتور نقره ای به زیر آن چرخ دنده سفید متصل شده است. شاخه های موتور به بُرد مدار ماژول تریگر لحیم می شوند. سرانجام، یک بُرد مدار همه این قطعات را کنار هم نگه می دارد. دو کابل ربانی نیز وجود دارند. یکی از کابل ها به دکمه ها وصل می شود و دیگری به مادربُرد. اینکودر چرخشی سیاه رنگ میزان چرخش، چرخ دنده ها را اندازه گیری می کند.
مرحله 18
با عبور از قطعات قابل تعویض به اجزای لحیم شده می رسیم. در ابتدا با دو محرک سیم پیچ صوتی مدل Foster مواجه خواهیم شد که سیستم هپتیک را هدایت می کنند. سپس دو جوی استیک وجود دارند. در واقع این جوی استیک ها مشابه جوی استیک های مارک Alps کنترلر DualShock 4 هستند.
جوی استیک های کنترلر Joy-Con در مقایسه با این جوی استیک ها بسیار پیش پا افتاده است. جوی استیک های PlayStation کمتر از جوی استیک های Joy-Con مستعد رانش هستند، اما لحیم کاری آن ها سخت تر است. در آخر، پورت USB-C قرار دارد. یکی دیگر از اجزای مهم کنترلر که ترجیح می دهیم به راحتی قابل تعویض باشد.
مرحله 19
کنترلر DualSense به عنوان یکی از بزرگ ترین آپگریدهای PS5 شناخته می شود. در آخر نیز با کمک اشعه ایکس به تمام اجزای داخلی کنترلر DualSense نگاهی می اندازیم. باز کردن پلی استیشن 5 به پایان رسید. وقت آن است که همه چیز را سر جای خودش قرار دهیم و ببینیم که آیا می توانیم فلز مایع کافی برای کنسول تهیه کنیم یا نه.