تفنگ ها در بازی High On Life صحبت می کنند. بله درست است، در این عنوان کمدی اول شخص استودیو Squanch Games اسلحه ها سخنگو هستند. این تفنگ ها که در دست بازیکن قرار دارند، با چشمان گرد و برآمده شان به صفحه زل می زنند و حتی شخصیت های ثابت و اصلی بازی به شمار می آیند و درباره هر کاری که از شما سر بزند، نظری می دهند.
از نابودسازی دشمن تا اشتباهات بازیکن در طول بازی، تفنگ ها قطعا راجع به آن صحبت می کنند و ماجرا وقتی عجیب تر می شود که می فهمید این مکالمات کاملا یک طرفه اند و شخصیت بازیکن چیزی بیشتر از یک وسیله برای حمل و در دست گرفتن تفنگ ها، نیست.
داستان بازی High On Life
می توان گفت High On Life دقیقا همان سطح از موضوع، داستان و کمدی ای که از سازنده استودیو Squanch Games یعنی جاستین رویلند انتظار می رود را، دارد. موجودات فضایی به زمین آمده اند تا از انسان ها به عنوان مواد مخدر استفاده کنند، آن ها اعتقاد دارند که این کار شور و شادی غیرقابل وصفی را برایشان به ارمغان می آورد.
در ابتدا، شما بازی را از نگاه نوجوانی کاملا عادی که در حال انجام بازی ویدئویی در کامپیوترش است، می بینید. پس از یک سری اتفاقات او به یک Bounty Hunter یا جایزه بگیرِ موجودات فضایی تبدیل شده و ماموریت می یابد تا با استفاده از نوعی تفنگ فرازمینی به نام Gatlian، شش عضو و رئیس کارتل خلافکار G3 را که به کره زمین هجوم آورده اند را، از بین ببرد.
این تفنگ ها دائما در حال شوخی و بحث راجع به اتفاقات و شرایط مختلف هستند و مشکل اینجا است که در کنار آن ها، تمام شخصیت ها و NPC های بازی صحبت می کنند؛ به قدری که پس از مدتی گوش دادن به سخنان رهگذران مانند گوش دادن به یک پادکست در پس زمینه می شود.
در واقع جوک ها و شوخی های High On Life کمی سیاه و مناسب بزرگسالان است و گاهی حتی معذب کننده هم می شود. اما اگر به سبک کارهای جاستین رویلند (برای مثال ریک اند مورتی) علاقه مند باشید این بازی می تواند شما را سرگرم کند.
گیم پلی بازی های آن لایف
در سه ساعت اول گیم پلی، شما تنها به یک سلاح دسترسی دارید: Kenny. کنی یک تپانچه استاندارد با آتشی به نام گلوپ شات است، خمپارهای لزج که میتواند دشمنان را به هوا پرتاب کند. ایده آن به طوری شکل گرفته که با فریب دادن دشمنان آسیب بیشتری به آن ها وارد کنید، اما دردسر این کار خیلی بیشتر از فایده اش است. چرا که برای شلیک به دشمن دائما باید به بالا نگاه کنید، به این معنی که نمیتوانید ببینید دشمنان اطرافتان چه میکنند.
وقتی به تفنگ های دیگر دست پیدا می کنید، بازی سرگرم کننده تر به نظر می رسد. هر کدام از 5 تفنگ بازی و همینطور اسلحه سردتان، شخصیت خودش را دارد. گاتلین ها به جز دو نوع شلیک اصلی و فرعی که وظیفه اساسی آن ها است، در کارهای دیگر نیز مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال Gus که صداپیشگی آن توسط J.B. Smoove انجام می شود، تفنگی ساچمه ای و شبیه به آفتاب پرست است که دشمنان را به سمت خود می کشد و دیسک گردی را به سمت آن ها پرتاب می کند.
با به دست آوردن Creature مجموعه سلاح های High On Life به خوبی شکل می گیرد. اما به جز آخرین Gatlian شده در مرحله نهایی و سلاح سرد شما یعنی Knifey، این تمام چیزی است که می گیرید. حتی اگر High On Life یک بازی شوتر عالی بود، پنج اسلحه برای سرگرم کردن شما آن هم برای بیش از 15 ساعت، کافی نیست.
بازی های آن لایف حتی نمی تواند به لقب ” شوتر عالی ” نزدیک باشد، چرا که همیشه حقه و ترفند را به یک بازی با تیراندازی سخت ترجیح می دهد. این عنوان به تنوع دشمنان نیز توجه نکرده است؛ نیمی از فهرست با حشرات مزاحمی که در امتداد زمین حرکت می کنند پر شده و نیم دیگر را نیز هواپیماهای بدون سرنشینی که مبارزه با آن ها به همان اندازه دشوار است؛ تشکیل می دهند.
فقدان تنوع سلاح یا دشمن نشاندهنده یک موضوع بزرگ تر است، این که ایدههای سازندگان High on Life تقریباً در نیمه راه تمام شده است. دو ماموریت اول شما را به مکان های جدید و هیجان انگیزی می برد. یکی از آن ها شهر سایبرپانک بزرگی است که در قسمت زیرین یک سیارک ساخته شده است. سیاره اصلی دیگر، یک دنیای جنگلی بنفش ناخوشایند و پر از بیگانه است که مانند هر چیز دیگری در این بازی نفرین شده هرگز دست از صحبت نمیکشند.
High on Life به شدت به یک نقشه یا قطب نما نیاز دارد، زیرا مناطق فضای بازی به اندازه کافی بزرگ و گیج کننده هستند که گم شدن در آن ها، آسان می شود. فقدان نقشه نیز فاجعه آمیز است، زیرا هرکدام از سیاره ها دارای یک سری فروشگاه هستند که به روزرسانی های خاصی را می فروشند. اگر از آن ها بگذرید؛ پیدا کردنشان به شدت سخت خواهد بود. برای مثال اگر قصد خرید آیتمی را در یک فروشگاه داشته باشید و بخواهید بعدا به دنبال آن بیایید قطعا به مشکل برمی خورید.
با این حال، این مکان ها شما را برای یک ماجراجویی و سیاره گردی تازه آماده میکند. در واقع شما فقط بین این دو سیاره و کلان شهر Blim جابجا می شوید. درنیمه دوم بازی بارها و بارها به این دو مکان بازمی گردید. مناطق جدیدی که در نیمه دوم ظاهر می شوند به طور قابل توجهی کوچکتر از مواردی هستند که در نیمه اول مشاهده می کنید.
پلتفرم ها
بازی High On Life، به صورت انحصاری برای ایکس باکس سری X و S، ایکس باکس وان و همینطور کاربران PC منتشر شده است. این بازی از ذخیره ابری پشتیبانی نمی کند؛ اگر برای مثال بازی را در یک دستگاه تا مرحله ای پیش برده باشید، امکان ادامه دادن آن را در دستگاهی دیگر ندارید و باید همه چیز را از ابتدا شروع کنید. این در حالی است که اکثر بازی های مستقل امروزی از قابلیت ذخیره ابری پشتیبانی می کنند.